Kees Woestenenk

Bio

Geboren 1938. Mijn bouwkundige opleiding heb ik in de zestiger jaren gevolgd aan de toenmalige HTS in ’s Hertogenbosch, vervolgens architectuur in Amsterdam bij de Academie van Bouwkunst, gecombineerd met een dienstverband bij het bureau van architect Zanstra, eerst als bouwkundig tekenaar, uiteindelijk als medewerkend architect. In 1975 verhuisde ik naar Apeldoorn waar ik na een kort dienstverband in 1976 mijn eigen eenmans architectenbureau begon. Een andere activiteit was Kawecon, een consultancy waar ik computer software voor de bouw ontwikkelde, informatie- en communicatie technologie leerde ik d.m.v. zelfstudie. Van 1981 tot 2003 was ik part-time in dienst bij de Stichting STABU in Ede, waar ik de STABU bestekssystematiek ontwikkelde, de software daarvoor ontwikkelde ik als Kawecon. Bij STABU ontwikkelde ik ook een meer omvattend informatiesysteem voor de bouw onder de naam LexiCon. Na mijn vertrek bij STABU heb ik dat systeen in Kawecon verder ontwikkeld als Semantic Concepts, dat in 2014 is overgedragen aan de Nederlandse Conceptenbibliotheek (CB-NL), onder beheer van het Nationaal BIM-Platform. Het systeem is daar niet verder uitgewerkt, daarom heb ik het zelf verder geformaliseerd tot een ontologie onder de naam Bouwconcepten.

Ik maak ik deel uit van het kunstenaarscollectief H10a en van de Stichting Ateliers Apeldoorn.

Sculptuur

Na een looptijd van meer dan 30 jaar als architect en ict-er houd ik mij thans vooral bezig met beeldhouwen. Thuis heb ik een klein atelier. Voor grotere beelden reisde ik de afgelopen jaren naar Pietrasanta in Italië, het mekka van de beeldhouwers, waar ik kon werken in het atelier van de Fondazione ARKAD, een voormalige zagerij van marmer, een paar kilometer van Pietrasanta. Ik werk in steen en hout, steen pas de laatste jaren. Marmer is fantastisch om in te werken, maar ik probeer graag alle steensoorten. Ik heb beelden van marmer, albast, serpentijn, springstone, speksteen, basalt, hardsteen, graniet, onix, obsidiaan, seleniet, jade en olivijn. Ook in hout is het fijn werken. Mijn oudste beeld is gemaakt van een stuk van een oude, ingerotte grenen balk uit een grachtenpand in Amsterdam. Ik heb beelden van olijfhout, eiken, berken, linden, acacia, esdoorn, kersen, dennen, douglas en balsa. Ik werk abstract en figuratief. Het gaat mij om zeggingskracht van de vorm. Die vorm moet spannend zijn en horen bij het materiaal waaruit hij ontstaat. Soms werk ik vanuit een vorm die ik van te voren heb bedacht of uitgeprobeerd in klei, soms zoek ik de vorm in het materiaal zelf. Dat is meestal het geval bij hout, of bij niet-gezaagde steen. Ik laat me graag inspireren door het menselijk lichaam, zowel man als vrouw. De vormen van een lijf kunnen prachtige, spannende vlakken en curven hebben die bij mij – soms erotische – emoties oproepen die ik dan probeer in het beeld te vangen, en die ik dan hoop via het beeld aan de toeschouwer over te dragen. Veel van mijn beelden zijn gepolijst of vlak afgewerkt, zodat het samenspel tussen vorm en materiaal optimaal tot zijn recht komt. Als het mogelijk is werk ik bloot, op die manier voel ik mijzelf het prettigst en het meest verbonden met het werkstuk.

Als ik iets probeer te vertellen over mijn sculptuur dan zou het kunnen gaan over het wordingsproces, dat is het proces dat zich afspeelt tussen mij en de brok steen of het blok hout. Voor het eerst op de bok staan wij daar tegenover elkaar. Het initiatief ligt bij mij, anders gebeurt er niets. Soms zijn er aanknopingspunten, een onregelmatigheid, een scheur of ander gebrek, een in het oog springende vorm, meestal zijn deze aanknopingspunten nog onvoldoende en begin ik te hakken.

En dan begint de dialoog, die, als het proces goed verloopt, eindigt in een vorm die klaar is. Bij het vinden van die vorm moet ik mij voortdurend afvragen of ik mij laat leiden door mijn gevoel of door vooringenomenheid, er gebeurt iets onverwachts, de steen gaat doormidden, of het hout blijkt een onvermoede rotte plek, noest of scheur te hebben, de dialoog wil maar niet tot stand komen, en soms ben je niet op tijd gestopt.

Uiteindelijk is er een resultaat, als het goed is vind ik er het gevoel, de emotie in terug, als het minder goed is, is die verzwakt of verdwenen.

Een boodschap heb ik niet, of het moet de boodschap van schoonheid en ontroering zijn. Ik maak geen pamfletten, mijn werk is geen protest tegen misstanden en geen oproep tot redding van onze door ons vernielde planeet, geen protest tegen oorlog of misdaad. Natuurlijk beroeren deze zaken mij, zoals zij ieder weldenkend mens beroeren, maar wat mij drijft is iets te maken dat gewoon mooi mag zijn.

Schilderen en Tekenen

Schilderen en tekenen doe ik al sinds mijn jeugd, maar de laatste jaren kom ik er niet toe, andere zaken vergen meer tijd. De hier getoonde werken zijn dus niet recent. De schilderijen zijn, net als mijn sculptuur, al werkend ontstaan, zonder vooropgezet idee, ze zijn ook zonder titel en laten de interpretatie geheel over aan de beschouwer, communiceren hopelijk mijn gevoelens. De tekeningen zijn snelle modelschetsen met houtskool, pastel en inkt of waterverf.

Architectuur

Architectuur is voor mij het creëren van ruimte waarin bepaalde activiteiten van gebruikers kunnen plaatsvinden, meer dan het uitstralen van status of macht, dus functionaliteit tegenover monumentaliteit. Een ruimte waar je in kunt functioneren is niet alleen een volume van bepaalde afmetingen, maar ook een omgeving met sfeer en het juiste klimaat van licht, lucht, temperatuur en akoestiek. De sfeer wordt bepaald door compositie, schaal, materiaal, kleur en aandacht voor details. Ik heb geprobeerd in mijn projecten deze aspecten te realiseren binnen de beschikbare budgetten.

De getoonde projecten beslaan de periode 1955 - 1995, het zijn deels in mijn architectenpraktijk gerealiseerde gebouwen, maar ook studies, prijsvragen, en projecten waaraan ik in dienstverband als medewerkend architect heb gewerkt. Na deze periode ben ik gestopt met architectuur om verder door te gaan met andere activiteiten.

Fotografie en Video

Met fotografie en video probeer ik het niveau van plaatjes maken te overstijgen. De ruwe foto's bewerk ik met software zoals Photoshop en video's monteer ik met video software. Ook probeer ik digitale kunst.

Kees Woestenenk

Bio

Born 1938. My engineering education I followed in the sixties at the former Higher Technical School in ’s Hertogenbosch, followed by a study at the Academy of Architecture in Amsterdam, and combined with an employment at architect Zanstra’s office, first as architectural draftsman and finally as cooperative architect. In 1975 I moved to Apeldoorn where where after a short emoployment I started in 1976 my one man architectural office. Another activity was Kawecon, a consultancy I developed computer software for the construction industry, information and communicatione technology I learned through self-education. From 1981 until 2003 I was employed at the STABU Foundation in Ede, where I developed the STABU specification system. At STABU I also developed a more comprehensive information system for the construction industry, called LexiCon. After leaving STABU I further developed in Kawecon that system as which was handed over to the Dutch Concepts Library (CB-NL), which was under control of our National BIM-Platform. The system was not really elaborated, that is why I formalized the system further into an ontology, called Construction Concepts.

I take part in the artists collective H10a and in the Stichting Ateliers Apeldoorn.

Sculpture

After a career of over 30 years as an architect and ict consultant, my time is now almost completely dedicated to sculpting. At home I have a small studio, but for larger sculptures I travelled to Pietrasanta, Italy, the Mecca for sculptors. There I could work at the studio of the Fondazione ARKAD, a former marble sawmill, a few kilometers from Pietrasanta. I work in stone and wood although stone is only an addition of the last few years. Marble is fantastic to work with, but I like to try all types of stone. My sculptures are made out of marble, alabaster, serpentine, springstone, soapstone, basalt, bluestone, granite, onyx, obsidian, selenite, jade and olivine. Wood is also a great medium to work with. My oldest sculpture is made of an old, partly rotten piece of a wooden beam, that came from a restoration project on a canal house in Amsterdam. Other woods I have worked with are olive wood, oak, beech, birch, lime, acacia, maple, cherry, pine, douglas and balsa. My work is both abstract and figurative. It is the eloquence of the shape I am after. That shape should be exciting and in harmony with the material it is made from. Sometimes I work from a form I have thought of before and tried out in clay, sometimes I search for the shape within the material itself. This is mostly the case with wood or uncut stone. My inspiration often comes from the human body, both male and female. The shapes of a body can create beautiful tense planes and curves that evoke – sometimes erotic – emotions for me. Emotions which I try to capture in the sculpture and so communicate via the sculpture to its spectator. Many of my sculptures are polished or finished smoothly, emphasizing the interaction between shape and material. Whenever possible I prefer to work naked, that way I feel most comfortable and connected to the piece.

If I try to tell something about my sculpturing it could be about the genesis, the process that occurs between me and the block stone or the piece of wood. For the first time we are on opposite sides to each other. The initiative is at my side, otherwise nothing happens. Sometimes there is a clue, a crack or another defect, an eye catching shape, mostly the clues are not sufficient and I just start cutting.

And then the dialogue starts, which will end, if the process runs well, in a shape that is ready. When trying to find that shape I have to continuously check whether my guide is my sense or if it is preoccupation, something unexpected might happen, a stone splits into halfs, the wood appears to have an unseen defect, knot or crack, the dialogue does not start or continue, or sometimes I didn't quit in time.

Finally there is a result, if it is good I will find the sense, the emotion back, if it is less good it sense and emotion are weakened or have disappeared.

I don't have a message, or it must be the message of beauty and emotion. I don't make pamphlets, my work is not a protest against abuses and not a call to save our damaged by us planet, not a protest against war or crime. Of course these things touch me, as they touch any sane person, but what thrives me is to create something that is allowed to be beautiful.

Painting and Drawing

Painting and drawing belong to my activities since my youth, but nowadays I just don'y have the time. Hence, the works shown here are not recent. The paintings, like my sculptures, arose while working, without a premeditated idea, they are without a title, leaving the interpretation completely to the viewer, hopefully communicating my feelings. The drawings are fast model sketches with charcoal, pastel and ink or watercolor.

Architecture

For me, architecture is creating space that accommodates certain user activities, more than the appearance of status or power, thus functionality opposed to monumentality. A space supporting functional activities is not only a volume with certain sizes, but also an environment with ethos and the right climate of light, air, temperature and acoustics. The ethos is determined by composition, scale, material, colour and attention for details. In my projects I tried to realize these aspects within the available budgets.

The projects shown comprise the period 1955 - 1995, partly this concerns buildings realized in my architectural practice, but also studies, contests and projects I worked on in employment as a cooperative architect. After this period I stopped with architecture to continue with other activities.

Photography and Video

With photography and video I try to transcend the level of picture making. The raw photos I edit with software like Photoshop en videos I edit and mount with video software. And in addition I try digital art.